ทำใจไว้แล้วว่าไม่เกี่ยวอะไรกับภาคแรก แต่พอสมควรก็รู้สึกน่าผิดหวังอยู่ดี
หนังมาพร้อม High Concept สูงมากมาย มีความทะเยอทะยานสูง ทั้งยังการเมือง ดราม่า เอเลี่ยน กระทั่งถึงพระเจ้า การสร้างมนุษย์ แต่ดูแล้วเสมือนเมากาว มาเล่าแบบแถๆมากกว่า เสียดายเซ็ทอัพมัน มันพร้อมจะเป็นหนังที่ดีได้ แต่หนังเล่าแบบขาดๆเกินๆจะเฮฮาก็ไม่ตลกเต็มร้อย / จะจริงจัง ก็ไม่ซีเรียสเต็มร้อยอีก มองทีเล่นทีจริงไปหมด
ในขณะผลงานปัจจุบัน ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมาของผู้กำกับยุทธเยี่ยม อย่าง ดอกฟ้าหมาแจ๊ส ที่ไฮคอนเซ็ปต์เช่นกัน (ย้อนเวลา) กลับทำได้ดีกว่ามากมาย เนื่องจากว่ามันไม่เล่าเกินความสามารถ มุขตลกหน้าตายก็ลงตัวกับเส้นจริงจังของมัน เลยชอบ “ดอกฟ้าหมาแจ๊ส” กว่ามากมายๆ
แต่มือสังหาร2 มุขหน้าตายมันล้น เสมือนต้องการหน้าตายแต่คาเฟ่ อยากจะจริงจัง แค่ก็เสมือนคุยอวด เลยไม่มีอะไรลงตัวทุกๆสิ่งทุกๆอย่างฉากแอ็คชั่นก็ทำออกมาส่งเดช ยิงกันก็ไม่ดุดันอะไรเลย ฉากยิงกันใน “มือสังหารดาวพระเสาร์” ยังดุดัน มีเลือดคลุ้งกว่า (ไม่นับมือสังหารเดิม ที่ทำแอ็คชั่นออกมาดี เนื่องจากว่าหนังมาเวย์เฮฮาแอ็คชั่นเต็มตัวอยู่แล้ว)
สิ่งที่ดี ที่เราสัมผัสได้ จากหนังเรื่องนี้ มี 3 สิ่ง
1. เส้นดราม่า โจ๊กโซคูล กับกิ๊บซี่ที่ ต้องการพาคนรักใกล้ตาย ไปดูแสงสว่างเหนือ (เห็นชัดว่ายุทธเยี่ยมยังเล่าเรื่องดราม่าเล็กๆก้าวหน้า)
2. Setting เมืองไทยหิมะตก ที่มองผิดตา และไม่ค่อยเห็นในหนังไทยเรื่องไหน
3. เพลงประกอบ ตราบละอองดิน เวอร์ชั่น ลำไยไหทองคำ ทำออกมาเป็นเพลง Dance ดีมาก / ไม่ใช่แดนซ์แบบสายย่อสายตื๊ดนะ เป็นออกมาอินเตอร์เสมือน EDM ที่ได้อิทธิพลแบบ 90’s แล้วก็มีปู่จ๋านร้องเนื้อหลักเสียงสูง มีลำไยร้องคู่ เป็นคอรัสเสียงต่ำ ซึ่ง ดีมวากกกกกก ชอบสุดนอกเหนือจาก 3 ข้อบนแล้ว ที่เหลือเราก็ไม่จดจำอะไรอีก
รีวิววิจารณ์หนังหนังสะท้อนสังคม
